โน๊ตบุคสีอะไรบ่งบอกนิสัยตัวคุณ

ใครหลาย ๆ คนที่เลือกซื้อ notebook นอกจากสเปกและราคาที่ต้องโดนใจแล้ว ดีไซน์ก็ต้องโดนใจเช่นกัน บางคนชอบบอดี้ผิวเงา บางคนชอบบอดี้ด้าน ๆ บางคนชอบหนาดูแข็งแรง บางคนชอบบางเน้นพกพา นานาจิตก็ว่ากันไปครับ แต่สุดท้ายเมื่อได้รุ่นที่โดนใจแล้ว ก็คงหนีไม่พ้นในการเลือกสี หลายยี่ห้อมีสีให้เลือกมากมาย หรือหลายยี่ห้ออาจจะมีสีเดียวก็ว่ากันไปตามสไตล์ของแต่ละยี่ห้อ ซึ่งการเลือกสีนั้นส่วนหนึ่งก็มาจากความชอบส่วนตัวของแต่ละบุคคล แถมยังบ่งบอกถึงนิสัยส่วนตัวได้ด้วย วันนี้เราจะมาเผยความลับนิสัยส่วนตัวจากสีที่ชอบกัน ว่าใครชอบสีไหนแล้วเป็นอย่างไรกันบ้าง พร้อมแล้วไปชมกันเลย

สีขาว : เป็นคนสุภาพอ่อนโยน รักความสะอาด มีชีวิตเรียบง่าย มีความพอใจในความเป็นอยู่ของตนเอง เป็นคนซื่อสัตย์ รักสันโดษ มีจิตใจเยือกเย็น ใฝ่ไปในทางธรรม มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น รักง่าย และมักพบกับความผิดหวัง เหมาะจะทำงานรับราชการ

สีชมพู : คนที่ชอบสีนี้มีอารมณ์และจิตใจอ่อนไหวแต่อบอุ่น ให้ความรู้สึกที่เป็นมิตร ยึดมั่นในอุดมคติที่รุนแรง แต่เกลียดการตัดสินใจในทุก ๆ เรื่อง คนคนนี้จะเป็นผู้ตามที่ดี

สีแดง : คนที่ชอบสีแดงเป็นคนใจร้อน ค่อนข้างก้าวร้าว ชอบเสี่ยง กล้าได้กล้าเสีย ถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ใครจะมาเปลี่ยนใจไม่ได้

สีฟ้า : คนที่ชอบสีฟ้าถือว่าเป็นคนรักสงบ ไม่ชอบสังคม รักสันโดษ อาจจะเข้ากับคนยาก จึงไม่เหมาะที่จะทำงานเป็นกลุ่ม

สีเขียว : คนที่ชอบสีเขียวจะเอาอกเอาใจคนเก่ง ชอบช่วยเหลือคนอื่น มีน้ำใจ เข้ากับคนง่าย จึงทำงานเป็นกลุ่มได้ดี เหมาะกับเลขานุการหรือประชาสัมพันธ์มาก

สีเทา : คุณเป็นคนประเภทอนุรักษ์นิยม จริงจังกับชีวิต และมีความรับผิดชอบสูง

สีน้ำตาล : คนที่ชอบสีนี้ค่อนข้างเป็นคนเฉื่อยชา ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ชอบงานประจำซ้ำซากจำเจ ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไร้จินตนาการ แถมยังขี้ตืดอีกอะ

สีดำ : เป็นสีแห่งความลึกลับ ซ่อนเร้น คนที่ชอบสีดำจะเป็นคนที่มีความอดทน ค่อนข้างลึกลับ เก็บงำ ชอบชีวิตโดดเดี่ยวและรุนแรง

สิวบอกโรคภัย

ตำแหน่งสิว บนผิวหน้า บ่งบอกอารมณ์และโรคร้ายได้อย่างคาดไม่ถึง (ไทยโพสต์)
สีหน้าและแววตา ใช้สื่อถึงความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆ ได้ แต่ผิวหน้าของคนเราก็สามารถสื่อถึงสุขภาพภายในร่างกายได้เหมือนกัน

วิธี การสังเกตถึงสุขภาพภายในร่างกายของเราหรือของคนใกล้ตัวเรานั้น ด้วยศาสตร์ใหม่จากการวิเคราะห์สภาพผิว Face Mapping กระบวนการพิสูจน์และวิเคราะห์สภาพผิวด้วยศาสตร์ตะวันออก ซึ่งเป็นหนึ่งในปรัชญาความคิดเบื้องต้นที่ว่า "ผิวหน้าสามารถบ่งบอกได้ถึงสุขภาพภายในร่างกายที่มีผลกระทบต่อผิวพรรณ" ทำให้เข้าใจได้ถึงสาเหตุการเกิดปัญหาสุขภาพผิว

ผู้เชี่ยวชาญด้านการ ดูแลสุขภาพผิว จากศูนย์สุขภาพผิวเลียวนาร์ด เดรก ได้นำเสนอแนวทางการป้องกันโดยมีหลักในการวิเคราะห์สภาพผิวแบบ Face Mapping นั้นจะเป็นการวิเคราะห์สภาพผิวที่ละเอียดกว่าการวิเคราะห์ผิวโดยทั่วไป โดยแบ่งส่วนใบหน้า ลำคอ และแผ่นอกออกเป็น 4 โซน


โซนที่ 1 และโซนที่ 3 ถ้ามีปัญหาสิวบริเวณนี้ คุณอาจมีปัญหาเกี่ยวกับระบบย่อยอาหาร ดังนั้นอาจต้องดื่มน้ำมากขึ้นหรือทานอาหารให้ครบ 5 หมู่

โซนที่ 2 สิวบริเวณหว่างคิ้ว เกี่ยวกับตับ อาจมีปัญหาในการย่อยแลคโทส (ดื่มนมไม่ได้) การทานอาหารรสจัดหรือทานอาหารดึกเกินไป

โซนที่ 4 และโซนที่ 10 ผิวบริเวณหูนี้เป็นผลพวงของไต หากรู้สึกร้อนที่หู คุณอาจต้องลดการรับประทานเนื้อสัตว์ลง

โซน ที่ 5 และโซนที่ 9 บริเวณแก้มทั้งสองด้าน โดยแก้มส่วนบนจะเกี่ยวข้องกับไซนัสและปอด ส่วนแก้มส่วนล่าง เหงือกและฟัน สาเหตุอาจเป็นเพราะสูบบุหรี่จัด หรือแพ้ ควันบุหรี่ ภูมิแพ้ เป็นหวัดเรื้อรัง หรืออาจใช้บลัชออนและรองพื้นไม่เหมาะสม ถ้าเป็นริ้วรอยลึกบริเวณโหนกแก้มอาจบ่งบอกถึงปัญหาเรื่องปอดหรือการหายใจ ถ้ามีสิวแบบเป็นๆ หายๆ ที่แก้มด้านล่างอาจมีปัญหาเรื่องเหงือกและฟัน หรือโทรศัพท์มือถือไม่สะอาด

โซนที่ 6 และโซนที่ 8 ตำแหน่งรอบดวงตาทั้ง 2 ข้าง เกี่ยวข้องกับไต และปัญหาภูมิแพ้ สาเหตุมาจากเครื่องสำอางที่ใช้อยู่ อาจไม่เหมาะสม หรือใส่แว่นตาที่เสียดสีมาก รอยคล้ำอาจเกิดจากการมีสารพิษตกค้างในร่างกายมาก หรือพักผ่อนน้อย เปลือกตาหากมีความระคายเคือง อาจมาจากการเป็นภูมิแพ้ หรือขาดสารอาหาร

โซน ที่ 7 ผิวบริเวณจมูกและริมฝีปาก แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน หากมีสิวบริเวณนี้อาจหมายถึงผลกระทบของการตั้งครรภ์ การมีประจำเดือน การรับประทานยาคุมกำเนิด

โซนที่ 11 และโซนที่ 13 หากผิวบริเวณนี้แตกระแหง สามารถบอกได้ว่าคุณกำลังมีปัญหาของฟันกราม หรือปัญหาเกี่ยวกับฟัน

โซนที่ 12 สิวเรื่อๆ บริเวณคางนี้ สามารถบ่งบอกได้ว่าคุณกำลังมีปัญหาเรื่องลำไส้เล็ก ที่มีผลจากการรับประทานของเผ็ด

โซนสุดท้ายโซนที่ 14 หากคุณมีสิวบริเวณนี้แล้วล่ะก็ แสดงว่าคุณกำลังเครียดสูง


นี่ เป็นเพียงแค่รายละเอียดเพียงเล็กน้อยของการวิเคราะห์สภาพผิวหน้าที่ทำ ให้ รู้ได้ถึงสุขภาพภายในร่างกาย ซึ่งจะทำให้เราทราบได้ว่าจะต้องดูแลบำรุงทั้งสุขภาพภายในและภายนอกอย่างไร เพื่อแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพียงแค่นี้คุณก็จะมีทั้งสีหน้า แววตาและผิวพรรณที่เป็นสุขได้แล้ว

อายไลน์เนอร์ อยู่ไม่ทน ทำไงดี?

อายไลน์เนอร์ อยู่ไม่ทน ทำไงดี?

 เลอะจนเหมือนจะเป็นหมีแพนด้ากันเลยทีเดียว ลองเปลี่ยนมาหลายยี่ห้อแล้วก็ยังไม่เห็นหายหรือดีขึ้นเลย ถ้าเป็นแบบนี้มีคำแนะยังไงบ้างคะ อยากทาอายไลน์เนอร์แล้วสวยได้ทั้งวันเหมือนคนอื่นเขาบ้าง

 

         จริงๆแล้วเรื่องของการทาอายไลน์เนอร์ให้สวยไม่เลอะเทอะนั้นไม่ใช่เรื่องยากค่ะ อันดับแรกเราควรต้องรู้โครงสร้างของดวงตาเราก่อนว่าเป็นคนตาแบบไหนและที่สำคัญคือผิวบริเวณหนังตาเป็นลักษณะใด ส่วนมากแล้วคนที่เกิดปัญหาการทาอายไลน์เนอร์แล้วเลอะนั้นจะเป็นคนที่มีหนังตามันหรือมีตาสองขั้นหลบใน จึงทำให้อายไลน์เนอร์ไม่คงที่ เปรอะเปื้อน

 

        ก่อนอื่นขอบอกสาเหตุที่มาของการทาเครื่องสำอางแล้วไม่ติดทนนานก่อน ไม่ว่าจะเป็นอายไลน์เนอร์หรืออะไรก็ตามที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเครื่องสำอางนั้นจะมีส่วนประสมของน้ำมันชนิดหนึ่งที่มีคณสมบัติทำให้เราสามารถเกลี่ยหรือทาได้ง่าย แต่น้ำมันตัวนี้จะหลุดหรือล้างออกได้ง่ายหากโดนน้ำหรือเหงื่อ เพราะฉะนั้นหาคุณสาวๆ ต้องการทาอายไลน์เนอร์แบบที่กรีดเป็นเส้น เราขอแนะนำคุณลองใช้อายไลน์เนอร์ที่เป็น water prove มีคุณสมบัติกันน้ำแบบพิเศษจะช่วยลดปัญหาตรงนี้ลง แต่หากยังเลอะง่ายอยู่อีกให้ลองใช้อายไลน์เนอร์ตัว Liquors Lash Liner ของ M.A.C. ดูค่ะ เพราะตัวนี้มีคุณสมบัติที่กันน้ำได้ดีมาก สามารถกรีดอายไลน์เนอร์ลงว่ายน้ำได้เลย ขึ้นมายังอยู่เป๊ะ สวยครบเหมือนเดิม แต่ถ้าเป็นการทาบริเวณในขอบตาหรือการทาแบบซ้อนไลน์เนอร์เพื่อลุคที่ดูธรรมชาติมากขึ้นนั้น เราขอแนะนำให้ใช้ตัว Cream Liner มีลักษณะเป็นเนื้อเจล แต่ยังไงก็ตามคุณก็ต้องดูแลระหว่างวันด้วยเช่นกันค่ะ

 

       แต่หากใครยังรู้สึกว่าไม่ดีพอ เราขอเสนอทางออกอีกหนึ่งช่องทาง คือ การแต่งตาให้เป็นแบบ Smoky eyes ไปเลย ลุกค์นี้ก็สามารถทำให้คุณสาวๆแก้ปัญหาการเลอะหรือเปื้อนของอายไลน์เนอร์ได้ดี อีกทั้งยังสามารถทำให้ตาดูมีมิติมากขึ้น มีชีวิตชีวา สวยไปอีกแบบ

ชะลอวัย ทานแล้วแก่ไม่ลง

อาหารชะลอวัย ทานแล้วไม่แก่

เรื่องของการ “ชะลอวัย” เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันถึงค่ะ ทำอะไรก็ได้ให้อ่อนเยาว์ได้ตลอด..ขอบอก ผู้หญิงยอมทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศัลยกรรม, การใช้ครีมบำรุงผิว, การทานอาหาร และการออกกำลังกาย

 

          อาหาร 6 อย่างต่อไปนี้ จะชะลอสัญญาณแห่งวัยชรา, ผมร่วง, ผิวแห้ง, เฉื่อยชา ฯลฯ คุณสามารถดูอ่อนเยาว์ได้ภายใน 3 – 6 เดือน ค่ะ

 

         

           กล้วย : อุดมไปด้วยวิตามินบี ช่วยหยุดผมร่วง การรับประทานกล้วยในปริมาณที่เพียงพอ จะช่วยรักษาเส้นผมให้เคียงคู่กับศีรษะได้นานวัน

 

           มะม่วง : มีเบต้าแคโรทีนที่ช่วยให้ผิวมีสุขภาพดี โดยช่วยกระตุ้นการสร้างผิวหนัง รวมทั้งหนังศีรษะเพื่อทดแทนของเดิมที่หยาบแห้งและขรุขระ ให้กลับมีความชุ่มชื้นและเนียนนุ่มขึ้นค่ะ

 

           ฝรั่ง : รับประทานฝรั่งหรือดื่มน้ำฝรั่ง ซึ่งอุดมไปด้วยวิตามินซีนั้น จะทำให้เราดูหนุ่มสาวขึ้นค่ะ เพราะฝรั่งจะช่วยเก็บรักษาคอลลาเจนที่เป็นบ่อเกิดแห่งโปรตีนใต้ผิวหนัง หรือคุณอาจจะรับประทานมะละกอ ส้ม ร่วมกับผลไม้ประจำวัน จะเพิ่มวิตามินซีได้เช่นกันค่ะ

 

           ปลาแซลมอน : รับประทานปลาแซลมอน อาหารทะเล หรือสลัดผักสด จะช่วยหยุดการลอกของผิวหนังทำให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ

 

           อะโวคาโด : วิตามินบีในอะโวคาโด จะช่วยทำให้ใบหน้าดูอ่อนเยาว์ค่ะ  และทำให้ร่างกายเกิดความต้านทานจากการทำลายในรูปแบบต่างๆ รวมไปถึงแรงต้านทานจากมลภาวะเป็นพิษด้วย

 

           ถั่วลิสงอบเนย : รับประทานถั่วลิสงอบเนยร่วมกับเกล็ดขนมปังที่อบมาร้อนๆ ก่อนมื้ออาหารจะช่วยชะลอผมหงอกได้ค่ะ เพราะถั่วลิสงมีวิตามินที่สามารถหยุดการเปลี่ยนสีผมให้เป็นสีดอกเลาได้ และยังทำให้ผิวหนังดูดีขึ้นอีกด้วยค่ะ

 

          อย่าลืมว่า..ผู้หญิงทุกคนมีความสวยในรูปแบบของตัวเอง ที่เหลือเพียงแค่เลือกวิธีการดูแลตัวเองอย่างถูกต้องเท่านั้น

ล้างพิษกันหน่อยจร้า

ล้างพิษ ง่ายๆได้ด้วยตัวเอง

November 15th, 2010 by admin

“การล้างพิษ” นับเป็นวิธีสำหรับคนที่อยากลดความอ้วน ต้องการควบคุมน้ำหนัก และใส่ใจดูแลสุขภาพเป็นพิเศษ วันนี้จึงขอแนะนำทางเลือกในการล้างพิษแบบง่ายๆ ที่ทำได้ด้วยตัวคุณเอง

 

 

          การล้างพิษ หรือ Detoxify ในภาษาอังกฤษ แปลว่า การขับเอาสารที่เป็นพิษออกจากร่างกาย ซึ่งมีหลายวิธี มีวิธีหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ การอด ในที่นี้หมายถึง กินให้น้อยกว่า 800 แคลอรี่ต่อวัน ดังนั้นไม่ว่าจะกินผลไม้ทั้งวัน ดื่มน้ำผลไม้ทั้งวัน หรือทั้งกินทั้งดื่ม หรือดื่มแต่น้ำเปล่า โดยไม่กินอะไรเลยทั้งวันก็ได้ ี้ก็ถือว่าเป็นการอดเพื่อล้างพิษแล้วล่ะค่ะ

 

 
          แต่ถ้าคุณจะเริ่มอด ขอแนะนำให้ใช้วิธีกินผลไม้อย่างเดียว และอดเพียงวันเดียว (24 ชั่วโมง) เท่านั้น เริ่มจากให้เลือกผลไม้ที่ชอบมาอย่างใดอย่างหนึ่ง ยกเว้นทุเรียน น้อยหน่า ลำไย ลิ้นจี่ ขนุน เพราะผลไม้เหล่านี้มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตสูง จะทำให้ระบบย่อยไม่ได้พักอย่างเพียงพอ มิหนำซ้ำยังทำให้อ้วนอีกด้วย เมื่อเลือกแล้วก็ให้กินผลไม้นั้นเป็นอาหารเช้า กลางวัน และเย็น ถ้าคุณหิวก็ให้ดื่มน้ำผลไม้ชนิดนั้นเป็นมื้อเบรกได้

 

 

 

            หากคุณตั้งใจจะล้างพิษด้วยการอดแล้วล่ะก็ ควรเป็นวันที่อยู่กับบ้าน และเริ่มต้นอดตั้งแต่มื้อเช้าไปเรื่อยๆ จนถึงเช้าของอีกวัน ก่อนเลิกอดให้ดื่มน้ำ 2 ลิตร แต่ละลิตรให้บีบน้ำมะนาวลงไป 2 ลูก ใส่เกลือลงไปลิตรละ 2 ช้อนชาพูนๆ ดื่มให้หมด จากนั้นคุณจะถ่ายออกมาเป็นน้ำ (ที่คุณดื่มเข้าไปนั่นแหละ) เป็นการทำความสะอาดล้างท่อลำไส้ เมื่อถ่ายแล้วก็เริ่มกินอาหารเช้าได้ตามปกติ และถ้าคุณอยากจะอดอีกครั้ง ก็ให้ทำแบบเดิมทุก 2 สัปดาห์

 

 

 

          สำหรับตัวอย่างการอด อาทิ เช่น คุณเลือกฝรั่ง ก็ทานฝรั่งเฉพาะในมื้อเช้าและเย็น กลางวันให้กินส้มตำฝรั่งได้ มื้อเบรกช่วงเช้าและบ่ายให้คั้นน้ำฝรั่ง หรือถ้าคุณเลือกแอปเปิล ก็ทานแอปเปิลปอกทั้งเช้าและเย็น โดยมื้อแรกอาจดื่มน้ำแอปเปิลสด กลางวันกินสลัดแอปเปิล ซึ่งถ้าเป็นไปได้ควรซื้อแอปเปิลทั้ง 2 ชนิด (แอปเปิลเขียวและแอปเปิลแดง) และใช้ประมาณ 7-9 ลูก

 

 

 

          ผลที่คาดว่าจะได้ก็คือ น้ำหนักจะลดลง ควบคุมน้ำหนักตัวได้ดีขึ้น ไขมันในเลือดลดลง ความดันเลือดต่ำลง กระปรี้กระเปร่ามากขึ้น ผู้ที่เป็นเบาหวานจะควบคุมเบาหวานได้ง่ายขึ้น การอด 24 ชั่วโมงนี้ถ้าคุณไม่เป็นโรคหัวใจ เบาหวาน หรืออ่อนเพลียมากๆ ก็สามารถทำได้ด้วยตัวเองที่บ้านได้เลยค่ะ

 

 

 

            แต่ข้อควรตระหนักประการหนึ่งคือ คนท้องและเด็กที่อายุไม่ถึง 18 ปี ห้ามอดโดยเด็ดขาด และถ้าคุณมีปัญหาเรื่องโรคหัวใจ เบาหวานหรือมีอาการอ่อนเพลียมาก ควรอยู่ภายใต้การดูแลของผู้เชี่ยวชาPเท่านั้นนะค่ะ

 

   ”การล้างพิษ” นับเป็นวิธีสำหรับคนที่อยากลดความอ้วน ต้องการควบคุมน้ำหนัก และใส่ใจดูแลสุขภาพเป็นพิเศษ วันนี้จึงขอแนะนำทางเลือกในการล้างพิษแบบง่ายๆ ที่ทำได้ด้วยตัวคุณเอง

 

 

 

          การล้างพิษ หรือ Detoxify ในภาษาอังกฤษ แปลว่า การขับเอาสารที่เป็นพิษออกจากร่างกาย ซึ่งมีหลายวิธี มีวิธีหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ การอด ในที่นี้หมายถึง กินให้น้อยกว่า 800 แคลอรี่ต่อวัน ดังนั้นไม่ว่าจะกินผลไม้ทั้งวัน ดื่มน้ำผลไม้ทั้งวัน หรือทั้งกินทั้งดื่ม หรือดื่มแต่น้ำเปล่า โดยไม่กินอะไรเลยทั้งวันก็ได้ ี้ก็ถือว่าเป็นการอดเพื่อล้างพิษแล้วล่ะค่ะ

 

 
          แต่ถ้าคุณจะเริ่มอด ขอแนะนำให้ใช้วิธีกินผลไม้อย่างเดียว และอดเพียงวันเดียว (24 ชั่วโมง) เท่านั้น เริ่มจากให้เลือกผลไม้ที่ชอบมาอย่างใดอย่างหนึ่ง ยกเว้นทุเรียน น้อยหน่า ลำไย ลิ้นจี่ ขนุน เพราะผลไม้เหล่านี้มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตสูง จะทำให้ระบบย่อยไม่ได้พักอย่างเพียงพอ มิหนำซ้ำยังทำให้อ้วนอีกด้วย เมื่อเลือกแล้วก็ให้กินผลไม้นั้นเป็นอาหารเช้า กลางวัน และเย็น ถ้าคุณหิวก็ให้ดื่มน้ำผลไม้ชนิดนั้นเป็นมื้อเบรกได้

 

 

 

 

 

            หากคุณตั้งใจจะล้างพิษด้วยการอดแล้วล่ะก็ ควรเป็นวันที่อยู่กับบ้าน และเริ่มต้นอดตั้งแต่มื้อเช้าไปเรื่อยๆ จนถึงเช้าของอีกวัน ก่อนเลิกอดให้ดื่มน้ำ 2 ลิตร แต่ละลิตรให้บีบน้ำมะนาวลงไป 2 ลูก ใส่เกลือลงไปลิตรละ 2 ช้อนชาพูนๆ ดื่มให้หมด จากนั้นคุณจะถ่ายออกมาเป็นน้ำ (ที่คุณดื่มเข้าไปนั่นแหละ) เป็นการทำความสะอาดล้างท่อลำไส้ เมื่อถ่ายแล้วก็เริ่มกินอาหารเช้าได้ตามปกติ และถ้าคุณอยากจะอดอีกครั้ง ก็ให้ทำแบบเดิมทุก 2 สัปดาห์

 

 

 

          สำหรับตัวอย่างการอด อาทิ เช่น คุณเลือกฝรั่ง ก็ทานฝรั่งเฉพาะในมื้อเช้าและเย็น กลางวันให้กินส้มตำฝรั่งได้ มื้อเบรกช่วงเช้าและบ่ายให้คั้นน้ำฝรั่ง หรือถ้าคุณเลือกแอปเปิล ก็ทานแอปเปิลปอกทั้งเช้าและเย็น โดยมื้อแรกอาจดื่มน้ำแอปเปิลสด กลางวันกินสลัดแอปเปิล ซึ่งถ้าเป็นไปได้ควรซื้อแอปเปิลทั้ง 2 ชนิด (แอปเปิลเขียวและแอปเปิลแดง) และใช้ประมาณ 7-9 ลูก

 

 

 

          ผลที่คาดว่าจะได้ก็คือ น้ำหนักจะลดลง ควบคุมน้ำหนักตัวได้ดีขึ้น ไขมันในเลือดลดลง ความดันเลือดต่ำลง กระปรี้กระเปร่ามากขึ้น ผู้ที่เป็นเบาหวานจะควบคุมเบาหวานได้ง่ายขึ้น การอด 24 ชั่วโมงนี้ถ้าคุณไม่เป็นโรคหัวใจ เบาหวาน หรืออ่อนเพลียมากๆ ก็สามารถทำได้ด้วยตัวเองที่บ้านได้เลยค่ะ

 

 

 

            แต่ข้อควรตระหนักประการหนึ่งคือ คนท้องและเด็กที่อายุไม่ถึง 18 ปี ห้ามอดโดยเด็ดขาด และถ้าคุณมีปัญหาเรื่องโรคหัวใจ เบาหวานหรือมีอาการอ่อนเพลียมาก ควรอยู่ภายใต้การดูแลของผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นนะค่ะ

อาหรับ only

วันหยุดเมืองอาหรับ


แทบจะทุกประเทศอาหรับ ทำงานสไตล์เดียวกันหมด  เปิด 7-11.30 สวดมนต์ เข้านอน ยาวๆๆๆๆไปจนถึง 4.30- 8pm เปิดทำงานอีกที  วันศุกร์-เสาร์ ปิด  เฮ้อ เซ็งๆๆจะติดต่อการงานอะไรก็ลำบาก  พอมีวันหยุดประจำปี บริษัท ห้างร้าน ก็พากันปิดๆๆอีก  แบบว่า  ประเทศเขานี่ไม่คิดเรื่อง กำไร ในการทำมาหากิน วันก่อน เราได้ไปซื้อของที่ซุปเปอร์ฯ ใกล้ 11.45pm ก็มีพนักงานมาเรียกเราว่า มาดามๆๆ แล้วชี้ไปทางนาฬืกา  ไอ้เราก็เข้าใจว่าอยากให้เราซื้อนาฬิกาอะไรปานนั้น ก็เลยบอกไปว่า noๆๆๆๆ   สักพัก พี่แกก็มาแตะไหล่อีก คราวนี้เขาก็ชี้ที่นาฬิกา แล้วบอกว่าจะปิดร้านไปสวดมนต์ เออๆๆเอาเข้าไป ของที่เราซื้อยังไม่ได้จ่ายเงินยังอยู่ในรถเข็ญ พนักงานที่ร้านบอกว่าไม่เป้นไรเอาไว้ที่ในซุปเปอร์ก่อน และให้เรากับมาชอปปิ้งต่ออีก ครึ่งชั่วโมงถัดไป เฮ้อ  พูดไม่ออก  เราก็ขับรถกลับบ้าน  อีก ครึ่งชั่วโมงให้หลังเราก็กลับมาที่ซุปเปอร์อีกที อ้าวเป็นเรื่อง เราก็ได้แต่ส่องลอดกระจกตรงด้านหน้าพยายามหา รถเข็ญที่เราซื้อของคาทิ้งไว้  แต่เป็นอันว่าพี่แกเอาไปวางปะปนกันไปหมดรวมกับของคนอื่นๆ พอมีคนมาเปิดกุญแจทางเข้าซุปเปอร์ฯ คิดแล้วก็ทั้งขำ ทั้งโมโห  โอ้แม่เจ้า อย่างกับว่า วิ่งมาราธอน คนเกือบเป็นร้อยพากันพุ่งเข้าร้านเพื่อไปหารถเข็ญของตัวเองที่ซอปปิ้งคาทิ้งไว้  แต่ที่ทนสุดทนก็น่าจะเป็นกลิ่นตัวของแต่ละคนนะ ทั้งอินเดีย มาเล อินโด ศรีลังกา ปากีสถานและพวกอาหรับ บวกกับน้ำหอมของแต่ละคน  บอกได้คำเดียว อึ้ง ทึ่ง มึน กิมกี่''''จร้าๆๆๆๆ




อาหรับแยกหญิงชาย แล้ว คนที่มีครอบครัวล่ะทำไง?


วันก่อนเราได้ไปสแกนลายมือในเมืองเพื่อที่จะทำบัตรประชาชนของประเทศอาหรับประเทศหนึ่ง  พอดีเราไปกับเพื่อนๆหลายคน  พอดีเพื่อนคนหนึ่งก็บ่นขึ้นมาว่า ลูกชายเขาแค่ 7ขวบ จะให้แยกไป สแกนลายนิ้วมืออีกตึกหนึ่งไม่ใช่ตึกนี้เฉพาะผู้หญิง  เพราะลูกของเขาเป็นเด็กผู็ชาย เพื่อนฝรั่งคนนั้นก็ตอบว่า ลูกเด็กผู้ชายแตาแค่7ขวบ มาพร้อมกับแม่ทำไมไม่ให้ทำที่เดียวกันไปเลย บัตรคิวก็กดมาแล้ว  พนักงานใน ออฟฟิศตึกผู้หญฺิงก็ตอบว่า  no no no อย่างเดียวแบบไม่แคร์  สุดท้าย ก็ต้องน่ะ ทำตามมันอยู่ดี  แม่ของเด็กคนนั้นก็ต้องสแกนลายนิ้วมือตัวเองที่ตึกผู้หญิงก่อน ใช้เวลาในการ ทำเรื่องขอคิว กว่าจะเสร็จ ชั่วโมงกว่า  และก็ต้องข้ามตึกไปอึกฝั่งถนนเพื่อพาลูกชายวัย 7 ขวบไปพิมม์นิ้วมือ ก็ต้องเสียเวลาทำบัตรคิวอีกฝั่งของตึกผู้ชาย อีก1ชั่วโมงกว่า  คิดแล้วก็แค้นใจแทน  เพราะเราก็อยู่ในเหตุการณ์  มันเสียเวลามากๆๆ เด็กก็น่าจะเป็นเด็ก จะเอาอะไรนักหนา มาแยกหญิงชาย  และที่สำคัญ เด็กอายุแค่นี้จะให้ข้มถนนไปกรอกทำเอกสารอะไรเองได้  คิดกฎเกณฑ์อะไรมาได้ยังไง  อาหรับ ONLY จริงๆๆ




ร้านAlcohol 


วันก่อนได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนร้านขายเหล้าที่โดฮา  อยากจะบอกว่าเรื่องมากๆๆๆๆสุดๆๆๆ และก็มีแค่ร้านเดียวเล็กๆที่ขายให้คนทั้งประเทศ  ดูๆแล้วคงกว้างเท่าๆกับ 7-11 บ้านเรา  ใครที่อยากจะซื้อเหล้า ต้องไปสมัคร member ก่อน ค่าสมัครก็แค่ 10000 บาท  ลูกเด็กเล็กแดงห้ามเข้า  ไม่มีบัตรประชาชนของประเทศ การ์ต้า ห้ามเข้า!  มีแค่ วีซ่า ท่องเที่ยว ห้ามเข้า!  สมัคร member แล้วเข้าไปในร้านเหล้าได้ ไม่เกิน2คน  และต้อง เป็นคนในครอบครัว ที่กรอกไว้ในบัตรสมาชิกเท่านั้น..  เป็นแค่เพื่อน กัน ห้ามเช้า!  กระเป๋าใบใหญ่ อุปกรณ์มือถือกล้องถ่ายรูป ห้ามเข้า!  เชื่อเขาเลยประเทศนี้  ต่อมา  เราได้ยืนอยู่หน้าร้าน  ก็มีผู็ชายอาหรับหรือเปล่าไม่รู้ ตัวขาวๆๆใหญ่  มาโวยวายกับ ยาม หน้าทางเข้าร้านบอกว่า  เขาต้องการซื้อเหล้า ทำไมเข้าไปไม่ได้ ขวดเหล้าก็อยู่แค่ตรงหน้าแล้ว แค่เข้าไปหยิบแล้วจ่ายเงิน เงินเขามีในกระเป๋าเยอะแยะ ทำไม่ไม่ให้ซื้อ  ยามที่ยื่นหน้าประตูพากันออกมาดู 4-5 แล้วบอกว่า no no no member only  ผู้ชายคนนั้นบอก ไม่เอา member ไม่ทำ เพราะไม่ได้อยู่ประเทศนี้  เถียงกันเป็นนานสองนาน  เรียกผู้จัดการมา ก็ไม่มีใครออกมา  ตกลงผู้ชายคนนั้นต้องโวยวายจนต้องเหนื่อยกับบ้านไปเองโดยที่ไม่มีใครสนใจ  นี่ถ้าคนจะลงแดงตายชักกระแด่วๆๆมันจะให้เข้าไปซื้อกินไหมเนี่ย...งงงง  




สระว่ายน้ำ & ฟิตเนส  ก็ยังมีแยก หญิงชาย  โอ้แม่เจ้า  เด็กห้ามเข้า  ถ้าเป็นครอบครัวละก็คิดหนักเลยเพราะพ่อและแม่ต้องไปคนละตึก อ้าว แล้วทีนี้ลูกๆจะเอาทิ้งไว้ที่ไหน?//  ไม่ต้องคิดมาก  ก็อดเล่นทั้งครอบครัว เด้อค่ะ


คราวก่อนมีครอบครัวเพื่อนบ้านมาเล่าให้ฟังว่า  เมื่ออาทิตย์ก่อน  เขาได้มีญาติๆจากอังกฤษมาเที่ยวหาที่โดฮา  และเขาก็ได้พาญาติ ครอบครัวและลูกๆๆขับรถเข้าเมืองเกือบ 2 ชั่วโมงเพื่อที่จะพาญาติๆๆจากอังกฤษและลูกๆเข้าไปเที่ยว สวนสัตว์และพิพิฐภัณฑ์ ตกลงต้องกินแห้วถาดญ่ายๆๆๆกัน เพราะดันไปเจอยามที่เฝ้าทางเข้าสวนสัตว์และพิพิธภัณย์บอกว่า วันนี้เป็นวันของผู้หญิงอย่างเดียว ผู้ชายห้ามเข้า!   เออ  ตลึง  มากๆตอนที่เขาเล่าให้ฟัง ตกลงเขาก็ทะเลาะเรื่องเสียเวลาและเรื่องกฎบ้าๆๆนี่กันพักใหญ่ แต่ กฎ ก็ต้องเป็นกฏ (อยู่ประเทศเขานะ ต้องทำใจ)  และเขาคนนั้นก็บอกเรามาว่าถ้าเราจะไปเที่ยวที่ไหนก็ตามในเมืองโดฮา จะดีที่สุดให้โทรถามสถานที่นั้นๆๆก่อน  ว่าวันที่จะไปเที่ยวนั้นจะตรงกับวันผู้ชาย หรือผู้หญิง หรือครอบครัว  แบบ กัน พลาดท่า  เสีย เวลา แบบ เขา  
เอ?????เรื่มสงสัย  แล้วมีวันของกะเทยไหมเนี่ยฮิๆๆๆ




เข้ามาเรื่องของสุราเมรัยนิดๆๆ


พอดีมีเพื่อนข้างบ้าน อีกแล้ว (แบบว่าเรื่องเล่าจากเพื่อนข้างบ้านเยอะ) ฮิๆๆๆ  เขาเป็นคน ฟิลิปินล์ เขาเล่าว่า  คราวก่อนเขาได้จองโรงแรม 5 ดาวอยู่  กลางคืนก็เกิดความคึกอยากเข้าไปดริ้งที่บาร์ของโรงแรม เขาเลยสวนสามีลงไปกินสุราเมรยะ  สักแก้ว  เขาก็สั่งเบียร์มากินสัก 2แก้ว  แต่พอพนักงานเสริฟ ถามว่า จะสั่งเบียร์กินได้ต้องมีบัตรประชาชนของประเทศการ์ต้าก่อน ไม่งั้นไม่อนุญาติ  ตกลงสามีของหล่อนก็บอกว่า เขามีบัตรประชาชนของประเทศกาตาร์แล้ว  และ ภรรยา ยังไม่มี  พนักงานเสริฟ ก็บอกว่า งั้นก็สั่งกินได้คนเดียว  ภรรยา ก็อด กินไป  ( และเพื่อนคนนั้นยังมีมาบอกเราว่า ตอนแรกเขากะจะให้สามีสั่งแล้วแอบกินแก้วเดียวกับสามี แต่ที่ไหนได้  ก็ได้แต่มองสามีกินอยู่คนเดียว  เพราะ พี่ ยาม แกยื่นจ้องมอง ตา เขม่น ตลอดเวลา ไม่ยอมเดินไปไหนเลยจร้าๆๆ)  มามะ มากินที่เมืองไทยดีกว่า ไม่ต้อง หลบๆๆซ่อนๆๆ ฮิๆๆๆๆ




ความมีน้ำใจ มีไหมค่ะ


บังเอิญเรื่องเกิดขึ้นตอนเช้าของ coffee morning วันหนึ่ง เรื่องก็ มีอยู่ว่า ลูกชายวัย3ขวบ ของเพื่อนคนอินโดนีเซีย ซึ่ง ดื้อเอาการ (ส่วนตัวแม่ของเด็กคนนี้ชอบพูดว่า ลูกตัวเอง very active นะ  แต่ ส่วนตัวของผู้เขียนถ้าเป้นคนไทยเรียกว่า เด็ก ดื้อ ฮ่าๆๆ)  เด็กคนนั้นก็เดินเล่นไปเล่นในห้องน้ำหญิง แล้วดันล๊อคประตูแล้วร้องไห้ติดอยู่ในห้องน้ำ  พวกแม่ๆๆและเพื่อนๆๆทั้งหลายพากันเดินตามหา ยามอินเดีย ที่เฝ้าสถานที่ เผื่อว่ามีกุญแจ จะได้เอามาเปิด  ยามก็เดินหน้าตาตกใจแล้วทำท่าเปิดประตู  ดิฉันก็บอกไปว่าเปิดไม่ได้ลองแล้วถึงได้ไปตามคุณมาไง ต้องใช้กุญแจอย่างเดียว  ยามอินเดียก็ส่ายหัวเป็นงู บอกว่า don't have keys  อ้าวพูดมาได้  มันสร้างห้องน้ำมาได้ไง ไม่มีกุญแจห้องน้ำ  (เพราะว่าประเทศ กาตาร์จะแยกห้องน้ำ หญิง - ชาย ซึ่งอยู่ห่างกันเป็น กิโลเมตร  ส่วนห้องน้ำหญิงที่ประเทศอาหรับ ก็ทำกันซะแน่นหนา  แบบ private สุดๆๆ  แบบว่า ประตูแรก ก่อนเข้าห้องน้ำที่เป็นป้ายห้องน้ำหญิงติดอยู่ เข้ามาเจออีกประตูที่สอง  และก็เข้ามาก็เจอห้องน้ำอีกหลายๆๆประตูแยกเป้นห้องๆๆอีก)  ตกลงดิฉันก็บอกยามไปว่า โอเค ไม่มีกุญแจ งั้นช่วยปีนตรงช่องว่างที่กั้นแต่ละห้องให้หน่อยแล้วกันแล้วเข้าไปเปิดลูกปิดออกมา  ยามอินเดียก็ตอบว่า no no no เพราะเป็นห้องน้ำผู้หญิง no no.... อ้าวมันยังไงกัน กุญแจไม่มี โอเคไม่เป็นไร ขอร้องปีนให้หน่อยเพราะคุณเป็นผู้ชาย  ยังมาตอบ โน โน โน อีก เริ่ม มีน้ำโหแล้ว แล้วมึงนะเป็นผู้ชายไม่คิดจะช่วยเหรอ  ตกลงยามคนนั้นก็เดินออกจากห้องน้ำแล้วเงียบหายไป  เด็กชายวัย 3 ขวบก็ยังติดร้องให้อยู่ในห้องน้ำ  แม่ของเด็กคนนั้นก็ทนฟังเสียงลูกร้องไม่ไหวแล้ว เธอเลยต้องพยายามปีนเข้าทางช่องลมเข้าช่วยลูกชายของเธอออกมาได้(ทั้งๆๆที่ตัวเธอหุ่นอ้วนใหญ่หนักประมาณ 70โลได้)
เพื่อลูกแม่ทำได้ !  ตกลงก็โล่งใจที่ช่วยลูกออกมาได้ซักที  นี่ถ้าไม่มีช่องลมให้ปีนเข้าสงสัยพวกเราที่มีแต่ผู้หญิงต้องพังประตูเข้าไปเองและต้องเสียเงินค่าซ่อมประตูให้กับสถานที่ด้วยมั้งเนี่ย  เพราะรู้สึกว่าคนประเทศนี้ไร้น้ำใจสุดๆๆ  ก็เพราะเราเห้นว่าเขาเป็นผู้ชายเขาน่าจะช่วยผู้หญิงที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือแต่เป้นอันว่าเสียเวลาขอร้องเปล่าๆๆยังไงก็ต้องปีนหน้าต่างด้วยตัวเองอยู่ดี  ไม่น่าเสียเวลา เสวนาด้วยเลยพวกนี้  




ประสบการณ์ของรถมือ2


ดิฉันมีงบอยูในมือ 4 แสนบาทและได้ตะเวนเข้าบริษัทขายรถ toyota พนักงานมีทั้ง ฟิลิปินส์ ปาเลสไตน์ อินเดีย และคนประเทศกาตาร์ ตอนแรกพนักงานขายก็แห่มา say hollo แต่พอเราบอกว่า ต้องการซื้อ used cars เท่านั้นแหละ รอยยิ้มของพนักงานขายก็หุบทันที ต่างคนต่างเดินกลับไปนั่งที่เก้ากี้ดื่มน้ำชาเพลินๆๆบางคนก็กดอินเตอร์เล่นและปล่อยให้เรายืนเป้นบ้า และเราต้องเดินเข้าไปถามพวกพนักงานขายอีกรอบว่า ที่บริษัทคุณมี used cars ขายไหม  ที่นี้ก็มีพนักงานคนปาเลสไตน์บอกว่า งบเท่าไหร่  เราบอกว่า 5 แสนไม่เกินนี้ (สำหรับเราเราว่าเยอะนะ5แสน สำหรับรถมือสอง)  เขาก็ตอบว่ามี  พาไปดู อยู่หลังบริษัทรถจอดอยูฝุ่นกลบซะนึกว่าเป็นรถที่พวกเขาจะเอาไปทิ้ง)  เขาให้ดูรถแค่แป็บเดียวไม่ให้ลองเปิดกุญแจหรือเช็ครถเลยแล้วก็บอกว่าถ้าต้องการซื้อเดียวเคลียร์ให้3วัน  
ก็โอเค เร็วดี แต่พอเราถามเรื่องปัญหาของรถ ว่า เคยชน หรือว่ามีปัญหาเรื่องเครื่อง และปีอะไร  ขอดูสมุดแคนี้แหละ พนักงานขายก็ว่าเราเรื่องมากกับอีแค่รถมือสอง แล้วพนักงานขายก็ตอบว่าเดียวจะติดต่อกลับทีหลัง หารายละเอียดก่อน  พอเรารอ 2 อาทิตย์เราก็โทรไปหาว่าตกลงรายละเอียดเป็นไง พี่แกก็บอกว่าจะโทรกลับและปิดโทรศัพท์ตัดสายไปเลย  จวบจนวันนี้ก็ยังไม่มีวี่แวว  


ไปที่ nissan ก็ถามเราแบบเดิม งบเท่าไหร่  4 แสน โอเค  ได้แค่ นิสสัน ซันนี่ รุ่นธรรมดา ปี 2007   (เราว่าแพงนะเนี่ย)  หรือไม่งั้นก็เอา นิสสัน นาทิว่า ปี 2001 สามแสนห้า  (เก่าไปไหมไม่อยากซื้อมาซ่อม)  พอเราเริ่มถามรายละเอียดพี่แกเริ่มวิ่งไปหาลูกค้าที่เขาเข้ามาดูรถมือใหม่ๆๆแทนเราซะอย่างงั้น


ไปที่ mitshubishi  อันนี้ยิ่งกว่า มองเราตั้งแต่หัวจดเท้า  แล้ว บอกว่า used cars มี แต่ไปดูเองอยู่ด้านนอกจอดกลางแดดเปรี้ยงๆๆ(แดดที่นี่ 40 องศา)  เราเลยไม่เดินต่อในเมือให้เราเดินไปดูเองแล้วเราจะถามรายละเอียดรถตรงนั้นได้ไง แปลว่าขี้เกียจไม่อยากขาย


ที่นี้เปลี่ยนไปร้านเต้นขายรถมือสอง  พนักงานขายชี้นิ้วให้เราเดินไปดูเองจอดอยู่อีก 500เมตร ราคาประมาณ 4 แสน อยู่แค่ตรงโน้นมีไม่กี่คัน  แล้วพี่แกก็เดินหนีไป


จากวันนั้นจนถึงวันนี้เข้า3เดือน เราก็ยังไม่ได้ซื้อรถเลย  เพราะบริการแต่ละที่ทำเราโมโหและปวดหัวสุดๆๆมีเงิน 4 แสน ประเทศนี้เขามองเราเป็นคนจน


เราเคยเล่าให้เพื่อนๆฝรั่งที่เขาอยู่ที่นี่มาก่อนเขาบอกว่าเขามีประสบการณ์เหมือนกันที่กว่าจะได้รถสักคันต้องเหมือนกับไปขอร้องซื้อรถมือสองจากเขาทั้งๆที่เราเป็นคนเอาเงินไปให้เขาแท้ๆๆแต่เหมือนกับไปขอบริจาครถมือสองฟรีๆๆ  ก็เพราะว่าคนที่ประเทศอาหรับเขารวยๆๆกันครอบครัวใหญ่รถมือสองเขาไม่เห้ฯอยู่ในสายตาเขาซื้อรถกันทีต้องหรูหราใหญ่โตราคาซื้อกันต้อง1-2-3ล้านขึ้นไป  เขาชอบซื้อขายรถมือใหม่กันถ้าเป้นรถมือสองต้องราคา 6-7 แสนขึ้นไป เขาถึงต้อนรับอย่างดี ต้องทำใจ...


ไม่น่าเชื่อเลย...เพราะเมื่อก่อนเราเคยเข้าเต้นรถมือสองที่เมืองไทยรถเก่า10ปี ราคาแค่1แสนต้นๆๆบริการร้านรถที่ประเทศไทยเขาบริการเราอย่างดีไม่มีมามองแยกแยะว่ามีเงินแค่นี้หรือแค่รถมือสอง..
อีกประสบการณ์หนึ่งที่ต้องเรียนรู้ค่ะ